Hola Cuba Libre!

Het land van oldtimers, sigaren, rum en salsa!
Hola Cuba Libre!

Backpack 10kilo: check! Paspoort: check! VAMOS!
Yesss daar gaan we, een nieuw werelddeel: Cariben! Een nieuwe ontdekking, een nieuw avontuur, we gaan weer op reis! Onze backpack met weinig gepakt en we starten in Cuba!
Toch wel weer spannend, samen een nieuw werelddeel ontdekken, wat staat ons te wachten?

We vliegen op 7dec vanuit een koud Nederland, in de ban van Sinterklaas naar het warme Cuba. Na een zeer voorspoedige non-stop vlucht (11uur) vanuit Amsterdam, landen we op Havana. Na controle van ons paspoort en VISA nemen we de taxi Naar het centrum. WOW! Waan je het straatbeeld als volgt: volgeladen oldtimer-trucks, paard en wagen, 2 personen op een fiets zonder bagagedrager (jA 2e persoon zit voorop de stang dus..), oldtimer-taxi's in alle soorten en maten, grote afbeeldingen op gebouwen van Che Guevara, rokende Cubanen zittend in de deuropening, de geur van diesel & sigaren en de galmende salsa, merengue, Reggeaton! Mensen wat een cultuur in dit land. BAM! Onze eerste indruk wanneer we Havana binnen rijden is ongeveer vergelijkbaar met een oorlogsgebied, manmanman: gebouwen staan op instorten, zonder ramen, lijkt onbewoond, kil, eeuwenoud... Voelen we ons hier veilig? Mwah, nu niet echt.. Ach we zullen wel moe zijn van onze reis, we laten het rustig op ons inwerken.
Eenmaal aangekomen bij onze Casa particular worden we warm ontvangen. Voor jullie info: een casa particular is een soort bed & breakfast bij mensen thuis. Hotels/hostels/resorts worden in Cuba gerund door de regering, om het echte Cuba te gaan ervaren zullen we dus in casas verblijven.
Het tijdsverschil met Nederland is 6uur vroeger, je begrijpt dat we om 22.00u onze ogen bijna niet meer open kunnen houden. Oeps, tikkeltje jetlag want om 5.00u zijn we klaarwakker! A fijn, let our first day Havana begin with a lovely breakfast on the rooftop terrace! :-) 'Fruta', 'tortilla' (omelet), 'pan' (brood) y queso (kaas)!
De komende dagen ontdekken we Havana te voet en per fietstaxi. Oja: voor ik dat vergeet: onze intentie was om een gedeelte van Cuba te ontdekken per fiets. Op zoek naar twee geschikte fietsen blijkt zeer lastig, de fietsen zijn niet van gedegen kwaliteit om de hobbelige Cubaanse wegen te trotseren.. We kiezen ervoor om per taxi onze reis voort te zetten richting de zuid-kust, aan de Baya de Cochinos, Playa Larga! Si! Heel erg fijn want de hostess van onze Casa in Havana heeft al een andere Casa gebeld om te reserveren, we hoeven dus niet meer zelf op zoek naar een plek om te overnachten, we kunnen direct genieten van 'cerceza' y 'Vino tinto' a la playa! :-D wat wil een reiziger nog meer? Een prachtige ondergaande zon aan t strand, genieten dit mensen! Terwijl de kok van de Casa onze krab en vis aan het bereiden is, hebben wij mooi tijd om de omgeving te verkennen en om een duik voor de volgende dag te reserveren. Een knus klein dorpje, een kleine haven, mensen leven buiten, kinderen spelen met elkaar, klikkende paardenhoeven door de enige straat die er is, de geur van eten langs diverse casa's.
De volgende dag gaan we onze eerste duik weer na 1,5jaar doen, hoe was het ook alweer? Poeh spannend! We ontmoeten Mark, een Nederlandse jongen, we maken 2 prachtige duiken met z'n 3en. De Caribische zee aan de zuidkust is zeer rustig, dat maakt dat het zicht zeer goed is! Na de spannende en wat rommelige 1e duik voelen we ons weer als een vis is het water, schollen met tropische vissen, barracuda, morray eel, lyonfish, krab, wauw!
's Middags ontmoeten we Niek, uit Tegelen of all places!! Reismaatje van Mark. Samen drinken we Cerveza en Cuba Libre op het strand tot de late uurtjes... Wat een leven!
We besluiten om onze reis samen te vervolgen naar Trinidad met de taxi. Gezellig! De Cubaanse taxi's hier hebben de volumeknop op maximaal staan, met z'n 3en op de achterbank dansen en zingen we mee op ons 'beste Spaans'!

Hola Trinidad!
Tevens gelegen aan de zuidkust, een gezellig stadje en we gaan al ontdekkende een stadswandeling maken. De huizen zijn verschillende kleuren, wat een prachtig straatbeeld geeft. Bici-taxi's (fietstaxis), paard-en-wagen, straatmuzikanten, sigaar-rokende oude vrouwtjes, oldtimers, salsa., terrasje, Mojito en Cuba Libre! Hier kunnen we wel aan wennen lieve mensen, we worden wel een beetje verliefd op Cuba..
's Avonds gaan we met z'n 4en naar de grot, waar een discotheek is. FIESTAAAA Jieeehaaaa! Wat een lol, die Cubanen kunnen toch een partij dansen. De volgende dag zijn we erg brak, dagje strand zal ons goed doen ;-) En ja, op de fiets! En la biciclettas a la playa Ancon. Waan je wuivende palmen, wit zand, turquoise blauw water, bergen in t vizier, WAUW!
De volgende dag nemen we een taxi naar Camaguey, dit keer met een zeer luxe taxi, beenruimte genoeg voor onze lange Jannen van de familie Paulus en Niek (= 193cm). We worden zeer warm ontvangen door Dalgis en haar man en genieten van t uitzicht met Cerveza en Cuba Libre op het enorme dakterras. Vanavond komen Babette en Marlieke, collega's uit NL van Niek en Mark. We eten gezellig samen bij een Cubaans peso's-restaurant. Heerlijk! Varkenslapje, salade, rijst en bier. Nou dit is ECHT lachen, want met z'n allen betalen we omgerekend €4 per persoon! Daar moet op gedronken EN gedanst worden! :-) We gaan naar een locale soort van openlucht-bar met live muziek en dansen de hele nacht salsa met locals... ongekend dit! Ze leren ons de fijne kneepjes van het vak, salsaaa y mojitooo!

Na een korte nacht gaat onze reis verder naar de noord-kust: Santa Lucia! Het reizen in Cuba is trouwens echt heel erg gemakkelijk. De ene casa belt de volgende op, om te checken of er een kamer vrij is, de taxi zet ons ook daar af, easy! In Azië hebben we meerdere malen zwaarbepakt rondgelopen, op zoek naar een hostel. Dat hoeft hier dus niet, we voelen ons echt luxe-paardjes!
Eenmaal aangekomen wacht ons een mega grote casa waar we makkelijk met z'n 4en bijelkaar kunnen slapen, top! We verkennen het dorpje, wat helaas alleen maar bestaat uit resorts, het strand ligt vol met zeewier. We reserveren een duik voor de volgende dag en gaan lekker eten en pilsen @home. De volgende dag komen Babette en Marlieke ook en gaan we duiken met z'n alle, jieehhaaaaaa! Niek moeten we helaas achterlaten, de arme jongen heeft z'n PADI nog niet.
's Avonds hebben we een heerlijk camping-life gevoel is ons privé-huis wat zo groot is dat we er met z'n 6-en slapen! MUY BIEN! Cena (avondeten), Cerveza, kaartspelletje, muziek, lol & plezier. Wat een leven!

Santiago de Cuba: Vamos!
Om naar Santiago te komen, zullen we eerst met een taxi naar Las Tunas moeten gaan, om van daaruit een bus of taxi te nemen. Hoe meer je naar het zuiden rijdt, des te slechter zijn de wegen. Er zijn trouwens ook geen snelwegen meer. En nu hebben wij Nederlanders niet echt een voorstelling van slechte wegen. Beeld je in: grote gaten in de weg, asfalt en stenen gemengd, fietsers, paard en wagen, wandelaars, overstekende honden, geiten, koeien: je kunt er dus max 30km/h rijden. One Hell of a bumpy road! Toink toink toink...! Ach wij als échte backpackers weten daar wel raad mee, want er is onderweg genoeg te zien! En natuurlijk galmende Reggeaton in je oren!
Na 4uur hobbelen aangekomen is las Tunas gaan we op zoek naar een taxi die ons 'voor weinig' (t liefste niks natuurlijk!) naar Santiago wil brengen. Moeilijk moeilijk: na hard afdingen, het spel meespelen, weglopen, wachten zijn we het beu en betalen we de volle prijs voor een taxi. En wát voor één?! Soort van Lada-Oldtimer, maar dan 10keer slechter (én kleiner). Geen officiële taxi, dat hadden we al gauw door. Nog even tanken (en wij ook even wat te 'tanken' mee! Cerceza!) en we zijn vertrokken! Nou mensen, dat was me een trip zeg!! Wat een gare bak, de hele rit (van 5uur) benzine-lucht, met 3man op de achterbank waar je écht maar met 2 kunt zitten! Señor wist niet hoe hij naar Santiago moest rijden dus vroeg aan ons de weg... En we werden ook nog aangehouden door de politie.. Na 10minuten kwam de bestuurder terug met een flinke sik, oeps! Hij keek niet blij! De uitlaat viel eronderuit, dus ging hij eronder liggen en tikte m met een schroevendraaier weer vast. Hahahahahha ongelooflijk!! Op een gegeven moment werd t donker en weten jullie nog wat ik vertelde over de wegen hier? Juist ja, die grote gaten in de weg, die je niet kunt zien als t donker is (zoiets als lantaarnpalen langs de weg kennen ze hier niet!)! Holy Moly, we hielden elkaar stevig vast, hebben elkaar bedankt voor de leuke tijd, deden gebedjes en hebben er nog over gedacht om onze moeders te bellen... :-) Finito! Aangekomen in Santiago, 2e grote stad na Havana. Wat een mooie Coloniale casa: hoogste tijd voor Cena en... Jullie raden het al: Cerveza!
De volgende dag zijn we echt toe aan een dagje chillen aan het strand hoor mensen. Hard werken dit, Backpacken is dus niet voor pussys! ;-)
Die avond eten we heerlijke Langosta (=kreeft) en bezoeken we een live optreden in Casa de la Trova. Mojito!!!
Een stadswandeling door Santiago staat op ons to-do lijstje. Jeetje wat is deze stad prachtig! Doordat het landschap hier heuvelachtig is, zie je de bergen. De stad ligt ook aan zee, wat een uitzicht! We lopen tijdens onze wandeling langs een kapperszaak en Paul wordt direct aangewezen en binnengelokt door één van de kappers. Hij wordt aangemoedigd door andere mensen (én door ons) en heeft dus weinig keuze meer: die lange mat moet eraf!! Hoppaaaa! Opeens komt er een Cubaan met zonnebril, gouden ketting en armbanden de zaak binnen. Mensen kijken hem na, hij komt op ons af en wil ons een hand geven. Niek weigert dit, omdat de ervaring is dat 'hij ons vast iets wil verkopen..' Echter... Hou jullie vast, dit kan alleen in Cuba: er wordt opeens muziek opgezet, mensen zingen luidkeels mee, er wordt geklapt, gedanst en vanuit buiten komen er zelfs mensen naar binnen en juichen en filmen wat er hier gebeurd! De gouden-sieraden-Cubaan blijkt een heel bekende zanger te zijn!!! Echt waanzinnig dit! We lachen om Niek, hij wilde hem niet eens een hand geven hahaha! We gaan met de zanger op de foto. Ohja Pauls haren eraf, kort koppie, staat hem goed!

Die avond is helaas onze laatste keer samen, Niek en Mark nemen de nachtbus naar Havana. Ze vliegen daarna naar Costa Rica. We nemen afscheid, wat hadden we het leuk samen! "Tot Carnavalzaterdag in Venlo!!"

Oost-Cuba
Wij kiezen ervoor om het nog oostelijker op te zoeken en nemen de bus naar Baracoa: meest oostelijk en afgelegen puntje in Cuba. Afgelegen omdat het lastig te bereiken is, enkel door een bergpas. Een 'must-see' want hier is t leven volgens Lonely Planet anders. Weinig toerisme, productie van koffie en chocolade, bergen en aan het strand. Si! Dat willen we meemaken.
Eenmaal aangekomen zien we een klein stadje, laagbouw, authentiek. Onze Casa heeft 2 mountainbikes voor ons, Paul "eat your heart out baby!" We touren wat rond, eten octopus, locale chocolade en drinken goede (voor Cubaanse begrippen) rode wijn! MUY Rico! We voelen ons Bourgondiërs. Heerlijk!
Mañana: Vamos a la playa! Een ongekend mooie fietsroute van 20km, we fietsen langs de chocoladefabriek, langs hutjes waar salsa-muziek uit klinkt, vrouwtjes die de was doen in de rivier en kleding te drogen hangen in Yucca's, heel af en toe komt er eens een auto voorbij, maar t straatbeeld bestaat meer uit paarden. We worden nagezwaaid door lieve kindjes "Holaaa!" en vriendelijk begroet door mensen, we zien vissers lopen met hun verse vangst (niet mis!) en krijgen het échte leven te zien. Mooi dit. We waarderen enorm dat we dit mogen meemaken. Even stilstaan bij deze kans in ons leven!
Baracoa verrast ons enorm, het heeft een knus centrum, bijna geen toeristen, zeer vriendelijke mensen en eigenlijk geen vervelende verkopers die vragen of we taxi/Casa/of Joost mag weten wat willen kopen. Én het bier is lekker goedkoop (ja, dat is toch ook wel belangrijk! ;-)
Ik moet jullie ook nog wat vertellen over geld pinnen in Cuba, wat best een gedoe is. Met onze MasterCard en creditcard kunnen we geen geld uit een automaat halen, enkel bij een bank of wisselkantoor. Echter, door zware regenval (vóór onze komst in Baracoa), is er op dit moment geen verbinding mogelijk... Hmmm vervelend. We wisselen onze laatste euro's maar wagen 's middags toch nog een poging bij de bank, die volgens hen om 14uur weer verbinding hebben (klinkt wat onlogisch in onze oren, maar laat t maar gebeuren). En gelukkig kunnen we die middag wel weer geld opnemen. De volgende dag vliegen we naar Havana, we konden de laatste tickets bemachtigen, dankzij Kyra, de eigenaresse van onze Casa, super! Ze was dolblij met de sieraden die we haar geschonken hebben: we hebben wat spulletjes meegenomen vanuit NL om weg te kunnen geven, zoals kleine shampoos/crèmespoeling, speeltjes voor kinderen en sieraden dus.
Na een wat onrustige vlucht in het meest gare vliegtuig waar we ooit in gevlogen hebben, komen we aan op het levende Havana. Ik zal niet teveel in details treden over t vliegtuig, dus even kort: de deur van 't toilet kon niet meer dicht, stoelen rammelden en sommige konden niet meer helemaal naar voren gezet worden. In Cuba kan t allemaal, oldtimer-vliegtuigen werken toch ook prima?! Wij zijn in ieder geval lekker snel in Havana en hebben ons een busreis van pak 'um beet 24uur bespaart! Fieeeuw!


Op naar Viñales, westen van Cuba. Daar waar de sigaarvelden zijn en de bekende Cohiba-sigaar vandaan komt.
Onze laatste dagen Cuba zijn aangebroken, kerst vieren we in Viñales en in het vliegtuig naar Mexico: de 26e vliegen we namelijk naar Cancun, om daar kennis te maken met midden-America en de Mexicanen.
Overigens: kerst is een rare gewaarwording met 28graden, korte broek en zonder kerstbomen! Dat maakt dat we er ook niet echt mee bezig zijn hier. We gaan voor de verandering eens lekker uit eten samen ;-) De Cubaanse keuken komt ons toch langzaam de strot uit, het ontbijt bestaat uit omelet, fruit, koffie/thee, wit zacht brood en 'jugo' ofwel een sapje van bijvoorbeeld mango of guave met veel suiker en water. Het avondeten: kip/beef/varken/vis/kreeft/krab, witte rijst met bonen, bananachips en een salade van komkommer, tomaat en witte kool. Altijd! Prima hoor, maar na 3 weken bedenken we waar we nu écht zin in hebben en dan staat die meergranen bruine boterham met oude kaas op ons netvlies.
Onze gedachten gaan met kerst uit naar onze lieve familie thuis, we missen jullie trouwens niet echt hoor! ;-)
Ik hoop dat jullie allen een hele fijne en gezellige kerst hebben gehad, met lekker eten en samenzijn!

We hebben trouwens al 3weken geen nieuws gelezen/gezien over wat er in de rest van de wereld aan de hand is. We hebben geen internetmogelijkheden, de mensen mogen dat niet. De enige mogelijkheid voor ons is in grote hotels, voor 10CUC per uur, dat is omgerekend ongeveer €8,60 p/u!
Over het geld wil ik nog schrijven dat t hier zeer verwarrend is, er wordt met 2 eenheden gewerkt: cubanen betalen met Cubaanse peso's ($) en toeristen met convertibel peso's CUC (ook aangeduid met $). Alles wat toeristen willen kopen is in CUC aangeduid en veel duurder dan voor locals. Wij hebben Cubaanse pesos gewisseld bij de bank, dus kleine dingen kunnen we daarmee betalen, zoals fruit/koekjes van straatverkopers, fooien en een tip voor de wc-vrouwtjes.
Het blijkt dat mensen hier eetbonnen krijgen, die ze kunnen inwisselen bij bepaalde supermarkten genaamd 'pizzeria'. Hoe het systeem precies werkt, daar komen we niet achter. Zullen we het ooit snappen?

We houden jullie zsm weer op de hoogte over onze avonturen.

Lieve groetjes vanuit de andere kant van de wereld.

Paul & Saya